31 Temmuz 2017

Günaydınn.... Temmuz'u da devirdik bugün.. Temmuz'un yeri bende başkadır. Çünkü; Temmuzda girdiğim sınavla memur oldum, temmuzda düğünüm oldu, temmuzda kızım doğdu.. Belki de bir temmuz günü ölebilirim kim bilir :D Tövbe tövbe tamam sustum :D

Ela'nın doğum günü 13 temmuz.. Biz o tarihte çocuğuma parti yapacağımıza Aksaray Ihlara Vadisi'ne gittik. Ela'yı da aldık tabi. Doğum günü çocuğunu evde bırakacak halimiz yoktu. Dönüşte Nevşehir'^den pasta aldık, sabah keseriz demiştik Ela olmaz ben bugün doğdum, bugün keseceğim dedi ve kesti.. Ela artık 5 yaşında...
Kızım;
21 yaşımdaydım sen doğduğunda.. Şimdi  ben 26, sen 5.. Aslında ben de çocuktum sen doğduğunda. Birlikte büyüyor, birlikte öğreniyoruz hayatı bir bakıma.
 İyi ki doğdun, iyi ki benim kızım oldun bebeğim. Sana hiçbir zaman iyi bir anne olmadım biliyorum.. Çünkü, istediklerini yerine getiremiyor, seni daha fazla yoruyorum. Ama sen büyüdükçe, daha iyi anlaşıyoruz. İşitme engelli anne olmak kolay değil kızım.
 Zaten kime sorsan "anne olmak çok zor" der.
 Bence anne olmak değil, duymamak, anlayamamak zor.
O yüzden sen, annene bir şey demek istediğinde, kaç kere tekrar edeceğini, acaba nasıl anlatsam diye düşüneceğini biliyorsun. Çünkü farkındasın.

Hayatın boyunca kötülükler senden uzak olsun. Hep mutlu ol sen. Sadece sen değil, tüm çocuklar mutlu olsun be kızım.. Hepiniz.. 

20 Temmuz 2017

Köyde Som Demler

Tatil bitti. Sırada  yolculuk, bitmiş yıllık izin var. Işe gitmeye korkuyorum. Birikmiş atamalar, istifalar, sözleşme yenilemeleri, klasörler... gözüm korkuyor valla.
Son 3 gün ve aklıma işi getirmeyeyim şimdiden. 2 hafta boyunca Köye, hayvanlara, dalından taze meyvelere, ineklerden taze sağılmış süte doydum... Köy yaşamı ne kadar güzel olsa da bir zaman sonra sıkıyor. Zaman yavaş, geçmiyor.
Istanbul'a döndüğümde en çok kuzuları biberonla beslemelerimizi özleyeceğim.... Ela kalırsa eğer, 1 ay kalacak burada.  Kalsin bence.. Kuzular, köpekler, kediler ve inekler. Tavukları unutmayalım. Özgürce onadığı koskoca yeşil alan.. istanbulda bunlar imkansız.. Ela'ya sorsanız 2 ic sesi var. Biri diyormuş ki ; anneannenle kal , burası çok güzel.. öteki diyormuş ki; git, babaanneni özledin. Bakalım cumartesi günü göreceğiz. Kalacak mı, gidecek mi?..

12 Temmuz 2017

Abimin Köpekleri

Abim işi bırakmış ve baba evine dönmüş. Aslında bu durum babamla annemin işine gelmiş. Çünkü yaz dönemi çiftçilerin işi yoğun oluyor. Abim de babama yardım ediyor.
Abim işi bırakınca boş bulunmamak için 2 şu yavru tam 9 köpek almış. Zaten 2 tane köpeğimiz vardı bizi 2001 den beri bizimle. Etti mi sana 11 köpek. Nerden bulmuş bilmiyorum ama köpekleri cins.


Sibirya Kurduymuş. Bu çok tatlı. Yine de korkumdan yaklasamıyorum. Çünkü lisede beni köpek ısırmıştı. Korkum o zamandan beri bakidir.

 Bunun cinsini bilmiyorum. Sihirli Annemdeki Dudu'nun köpeği Taci'ye benziyor 😃
Sivas Kangalı 

 Bilmiyorum bunun cinsi ne?
 Bu en şekeri, pamuğu, akıllısı. Anneme sordum adı Pamukmuş .
Bu da en korkunç olanı... Rotvaydır cinsi köpek. Abim ve annen buna mama verirken saldırıyor. 6 tane yavrusu doğar doğmaz yemiş. Bundan bı tane daha var.
2 tane de yavru kangal köpeği var. 2 tane de bizim önceden olan kangal köpekleri.
Valla çok korkuyorum yanlarına yaklasamıyorum. Neyse ki hepsi bağlı 😀
En sonda yavru köpeklerin videosunu yüklemeye çalıştım oldu mu bilmiyorum. Telefondan anca bu kadar oluyor. Çarşambayı da sel aldı. Tatilden 3 gün eksildi 😔😔

09 Temmuz 2017

Baba Evi

Dün sabah 6 da kalkıp, MTSK sınav görevine gidip, akşam 6 da görevden çıkıp, Sabiha Gökçen Havalimanina gidip, gece 3 te eve geldiğimiz için uykusuzluktan kendimi jetlag olmuş gibi hissediyorum. 5 saatlik uyku bana yetmiyor. Ben ve eşim de hastayız, Ela da enerji bombası işte durmuyor ki oturduğu yerde. Teyzemin torunları var evin arkasında. O orda oynasın bende dinleneyim😀
Bizim köy, babamın evinin önü... Çocukluğum burda geçti benim.. sabahtan akşama kadar kapıda oyna, uykun gelince eve gir.. Yılda 1 kere de Ela tadıyor bu duyguyu. Sabah kalktı, çıktı dışarı hala eve gelmedi çocuuummm😀 İstanbul'a gidince zor adapte olur. İstanbul demişken; Ela dün babaannesi ve dedesinden ayrıldığında nasıl ağladı nasıl. "Babaannem de gelsin" diye. İstersen sen babaannenle kal biz babanla gidelim dediğimde de Hayır! dedi. Eee o zaman ağlama dedim. Çok yorgun ve bitkindim, bir de hastaydım, sabrım yoktu. Bana ne zaman sınav görevi gelirse ben hep hasta olurum.
Neyse.... sağ salim geldim baba evine, çocukluğumun izleri olan eve... Temiz hava depolar, dalından meyve yer, özlem giderir dönerim İstanbul'a. Vakit bulduğumda da yazarım bloga.. Şimdi annem, abimin köpeklerine su ve mama versin ben de bulaşıkları yıkayayım.
En çok seni sevdim pikaçu. 11 tane köpeği var abimin. Lisede beni köpek ısırdığı için köpeklerden korkuyorum. Ama fotoğraf çekmeye engel değil uzaktan çekiyorum 😀😀 bir sonraki post abimin köpekleri olsun o zaman 😀
Herkese mutlu pazarlar. Gerçi pazar bitti bitiyor. Sendromsuz pazar yaşıyorum.
Adios!!

03 Temmuz 2017

Gitme Anne

Hafta sonu Ela uyanıp, beni evde gördüğünde "tatil mi anne, evdesin değil mi?" diye sevinip yatakta zıplıyor.
Ama hiçbir zaman arkamdan ağlamamıştı. 3 aylıktı ben işe başladığımda...
Ama bu sabah melül melül bakarak, "gitme anne, ne olur gitme" dedi ya... Böğrüme koca bir öküz oturdu sanki.. Alışmıştım ben onun sabahları arkamdan el sallamasına, gitmemi umursamamasına.
Son 5 gün kaldı kızım beraber sayalım mı? pazartesi bugün, sonra salı, çarşamba, perşembe ve cumaaa... 2 hafta beraberiz işe gitmeyeceğim.. Baban da gitmeyecek üçümüz beraber anneannen, Neco deden ve Ömer dayının yanına köye gidiyoruz dedim.
Ömer dayım bana paten  alır değil mi anne? dedi😊 işte burda duygusallık içinde bir gülme geliyor. Çok fena bu kız.. İsteme öyle şeyler dedim.. Dayın işten ayrılmış alamaz dedim. Ama anne benim doğum günüm yaklaştı demez mi? Alsın bakalım doğum günün yaklaşmış küçük hanım dedim çıktım evden..
Şimdi unutmuştur beni :D